Om onze huidige serie Bright Stories af te ronden, is het de beurt aan onze directeur Martyn. Hij begon de Bright Side of Life bijna 30 jaar geleden, en ontwikkelt al software sinds 1977. Het is niet eenvoudig om 43 jaar softwareontwikkeling samen te vatten in één blog. In dit eerste deel ontdekken we waarom hij softwareontwikkelaar is geworden. Toen hij begon, waren pc’s immers nog maar net gemaakt…
Waarom softwareontwikkeling?
Die vraag is gemakkelijk te beantwoorden. Ik ben opgeleid tot bouwkundig ingenieur en na het afronden van mijn studie was ik teleurgesteld. Het uitgangspunt van de huidige civiele techniek is het ontwerpen van veilige gebouwen, bruggen en snelwegen. Ze zijn ontworpen om een leven lang stand te houden, zelfs als dat niet altijd het geval is. In het verleden creëerden bekende ingenieurs, zoals Brunel, een nieuwe wereld, door het gewoon uit te proberen in de praktijk. In de jaren zeventig moest je echter gewoon de specificaties opzoeken. Ik weet zeker dat er nog steeds innovatieve civiele ingenieurs zijn, maar de kansen die ze krijgen worden zeldzaam.
Een geluk bij een ongeluk voor Martyn…
Gelukkig moest Martyn voor zijn Masters software ontwikkelen.
Ik leerde programmeren vanuit een boek, en geloof het of niet, mijn allereerste programma, waarvoor ik mijn eigen ponskaarten moest maken werkte meteen. Ik was verkocht! Door mijn onderzoek kon ik werken bij een klein bedrijf dat was opgericht door een professor aan de universiteit van Cambridge. Samen met een team van onderzoekers creëerde ik CRISP® (CRItical State ground mechanics Program), een programma dat is ontworpen om grote bouwprojecten te ondersteunen. Het was mijn taak om hun Finite Element-software die op de mainframes van Cambridge University draaide, om te zetten naar een software-oplossing die op pc’s kon draaien.
Dit was in de tijd dat de eerste PC’s net beschikbaar werden in Groot-Brittannië. Veel van de bedrijven in Cambridge creëerden de allereerste homecomputers (mensen zoals Sinclair, Acorn). Dus hoewel we PC’s van Apple gebruikten (zoals de Apple II en LISA), en de allereerste IBM-pc’s, hebben we deze bijna helemaal gestript om gespecialiseerde processors, compilers en andere onderdelen te installeren die metingen in het veld konden verwerken. Elke dag was een nieuwe uitdaging. Hoe maak je een Apple II weerbestendig om in de Iraakse woestijn te werken (helaas onmogelijk 😉 )? Dat waren de dagelijkse uitdagingen die Martyn tot ontwikkelaar hebben gemaakt. Zoals Jurjen schreef:
“Ik geniet gewoon van de uitdaging om puzzels op te lossen om het gewenste resultaat te bereiken. En het voordeel van programmeren is dat je vrijwel direct feedback krijgt op je acties.”
Martyn’s PC CRISP-software werd over de hele wereld gebruikt. En geloof het of niet, er bestaan nog steeds versies van CRISP!
Groot-Brittannië verlaten, voor altijd
Verslaafd aan programmeren, maar Martyn was minder enthousiast over het leven in Thatcher’s Groot-Brittannië (wat niet erg verschilt van het Groot-Brittannië van Boris Johnson).
In 1983 kwam hij bij het toen grootste CAD / CAM-bedrijf ter wereld – Computervision, en later CIS (een bedrijf dat ze overnamen). En dat betekende reizen. Veel reizen. Systemen kostten – toen – ongeveer $ 1 miljoen per werkplek. De klanten waren dus ofwel wereldberoemde bedrijven (Boeing, BMW, Pirelli, St. Gobain, Bofors, Ford, Fokker en Philips), of militairen. Het creëren van ’specials’ voor deze klanten, of het integreren van CAD / CAM in hun productiesystemen, zou miljoenen orders kunnen opleveren. Zijn reis- en verblijfskosten waren minimaal vergeleken met de potentiële orderwaarde, hoe hard hij ook zijn best deed 😉
Martyn’s Nederlandse manager stelde voor om naar Nederland te verhuizen, omdat Schiphol veel gemakkelijker te gebruiken was dan Heathrow. In 1983 was het een fractie van de grootte van Heathrow, maar het had verbindingen met bijna elke bestemming ter wereld. Zijn advies was correct. Het scheelde hem uren bij elke reis, en hoewel het begon voor de periode van drie maanden, heeft hij sindsdien nooit meer in Engeland gewoond.
CAD/CAM, een uitdagende en innovatieve wereld
Computervision gaf Martyn ongekende mogelijkheden om meer te leren over verschillende bedrijven, landen en culturen.
Het was mijn taak om snel een oplossing te vinden om de verkoop te voltooien en dan werd ik op weg naar de volgende uitdaging gestuurd. Via Computervision heb ik al vroeg kennis kunnen maken met satellietbeeldsystemen om digitale terreinmodellen van complete landen te maken met behulp van stereoafbeeldingen. Ik kreeg de kans om samen te werken met toonaangevende ontwikkelaars uit landen als Israël en de VS, waarbij ik systemen gebruikte van DEC, Sun (de allereerste Suns) en (later) Silicon Graphics. Verder heb ik (kort) samengewerkt met een aantal van de mensen die CAD hebben uitgevonden. Elke dag leerde ik iets nieuws. Echt een geweldige tijd, waarbij ik astronomische barrekeningen heb gemaakt, en een levenslange ervaring heb opgebouwd, die ik nog steeds toepas op BSL-projecten en technische uitdagingen.
Naast de technische uitdagingen van het leren van nieuwe computertalen, leerden Martyn’s Computervision-jaren hem werken onder extreme druk en met strikte deadlines. Voor de meeste van zijn projecten moest hij het bedrijf van de klant zo snel mogelijk leren kennen om uit te vinden welke hulp ze wilden en indien mogelijk een oplossing te leveren. Deze aanpak staat min of meer model voor wat Bright Side of Life tot vandaag de dag nog doet!
Belangrijke lessen van Martyn
Zelfs het grootste probleem of de belangrijkste ontwikkelingsuitdaging is op te delen in een reeks haalbare stappen. Het is beangstigend om alleen naar de top van de berg te kijken. Zelfs het beklimmen van de Everest begint met de eerste 100 meter, en dan de volgende. Door te leren dingen op te delen, soms gebruikmakend van de projectmanagementvaardigheden uit zijn achtergrond in civiele techniek, zorgt ervoor dat alles beheersbaar blijft. Wie is nooit onder de indruk geweest van de grote bouwprojecten, zoals de A2, die op magische wijze stukje bij beetje verschijnen. Het is bijna alsof er een plan is en dat is er natuurlijk ook. PERT-technieken uit de civiele techniek zijn minder in de mode dan waterfall/Agile, maar al deze benaderingen hebben voordelen. Als je een langetermijnvisie nodig hebt, kunnen ouderwetse PERT-plannen je redding zijn.
Nog een belangrijke les: het wiel opnieuw uitvinden kan aantrekkelijk zijn, maar kan financieel rampzalig zijn. Leer bruggen te bouwen tussen systemen of gegevens te delen tussen systemen. Met een incrementele benadering kunnen belangrijke aanpassingen worden uitgevoerd, en tegen redelijke kosten. Weinig bedrijven hebben de luxe om geld weg te gooien. Denk dus in termen van het budget, en probeer een reeks stappen te vinden waarmee de meest kritische doelen als eerste worden opgelost. Werk aan een kosten-batenanalyse om de “nice-to-haves” te isoleren van de “musthaves”. Selecteer ze op hun individuele verdiensten. Probeer ook wat laaghangend fruit mee te pakken en je kan misschien wel 90% van je doelen bereiken, tegen 20-30% van de kosten. Dit is natuurlijk het mantra van Agile ontwikkelprocessen. Het is echter goed om te onthouden dat het combineren van standaard cloudservices met een gefocust, ervaren en goed ingewerkt team spectaculaire resultaten zal opleveren. Dit is wat BSL ook aanbiedt.
De volgende keer
In het volgende blog, wat meer achtergrondinformatie over onze directeur Martyn en zijn tijd bij ITTWD en Apple. En nog enkele belangrijke lessen.
Als u contact wilt opnemen met zijn team of met Martyn zelf, klik dan hier. In Corona-tijden is het niet altijd gemakkelijk om persoonlijk te ontmoeten en klanten een kopje koffie aan te bieden. We zijn echter online beschikbaar en zouden graag de gelegenheid krijgen om over uw volgende project te praten.
